/Nga Sinan KAMBERAJ/
28 Nēntor është sot -/
Festë – Ditë e Flamurit/
Gëzim e Dhimbje /
gaz e lot/
si çdo mot/
Fustanella himariote palë-palë
tundet shkundet valë e valë –
Nga Sopoti bie aromë – borzilok
gjeth’ i njomë i trëndelinës
dridhet sonte –
në New York
Ç’u mbush mali …
thotë Nëneja
plot me rrush e krushq beqarë
Dardharja hijerëndë –
zonjë e thinjur në Boston
Me nj’ato hire ptinceshe
pret në radhë
Ësht’ arbëreshja moreanja
është kopilja e De Radës –
çamja është tri herë e therur
Përgjatë shekullit –
pis të zi
Hajde more Osman Taka hajde
Si s’të bëka syri vër –
para togut t’pushkaimit
ç’qenke more
sevdalli
Bubullon Shkëmb’ i Kavajës
dhe nga Durrësi vjen jehona
prej Kalasë
Këmbëkryq ulur në shallvare –
dikush ç’e kish ndez’ çibukun
n’gaca zjarri t’nj’asaj shtëpie –
t’fukarasë
Thethi thekshëm seç thërret
majë krahu kujë epike –
vaje burrash t’fisëm t’Motit
Eho nga kohë homerike
Vring’llojnë shpatat e Rugovës
përmbi re – si rrufe
ku të kam o Ker Sadria
Jakup Ferri vallë ku je
Dhe Nositi merr e jep
ta mbajë gjallë Zogzën e vet –
të plagosur mu në ije
vallja në New York tundet
posi Lundr’ e Poradecit
seç hepohet e anohet –
po nuk bie
Ah moj Dardania ime
si të lash
si të lash
e më s’të pash
Është Valle e Madhe kjo
a është Dhimbje shekullore
dhimbje është nuk është jo
krajane as kuksiane
as shkodrane
as strugane
tropojane e mirditore
Valle me nishan mbi vetull –
plis i bardhë i Dukagjinit
është këngë çikash kanagjeqi
lart në maje t’Boletinit
Është llapjane këmishë me ojna
derdhur rruzash drenicare
xhufkë është e kuqe flakë –
varë n’maje t’opingës labe
Është johonë e Male’ t’Hotit
të Sharrit e të Tomorrit
Është e Tokës me shtaë plagë
llahtarishëm që kullon
Dashuri është – varri ynë
që me shekuj brez mbas brezi –
as na mban as na lëshon’
——-
New York,
28 Nëntor 1992
