FASLLI HALITI/
FASLLI H. : VIZ: HELIDON H./
Morali juaj/
.poemë./
Kush i prishi kishat, tyrbet,/
Te qetë/
Xhamitë?/
Ju i prishët!/
Ju i pështytë. /
Kambanat/
I bëtë kusia,/
Tenxhere, kazanë ushtrie,/
Gëzhoja plumbash, predhash,/
Kazanë rakie./
Këmbora lopësh, demash,/
Këmbora deshësh, cjepsh briprerë/
Kupolat e kishave, xhamive dhe tyrbet/
I kthyet në bunkerë./
***
Kush i dogji ikonat,/
Kush i përmori profetët?/
Ju/
I përmorët /
Ju ua nxorët sytë/
Duke klithur gjer në kupë të qiellit:/
Poshtë, poshtë /
Perënditë,/
Vdekje,/
Vdekje perëndive…!/
Britmat shoqëroheshin me këmbora lopësh,
Me tingujt e zileve, të mushkave, cjepve, dhive.
Me ikonat e Jezuit,
Shënmërisë,
Pastruat
Bajgat e lopëve,
Glasat e pulave,
Të fshirat e shtëpive
Kakërdhitë e deleve,
Dhive …
***
Kush i lëpiu,
Kush i puthi prapë
Ikonat e varfra, të mjera,
Ikonat e fyera
Ikonat e përmjerra?
Ju, ju, sigurisht,
Ju i puthët,
Ju
I lëpitë.
Gëzhojat e predhave të kalibrit,
Për kambana fiktive «paqeje» i shkritë.
Jeni po ju
Që prisni shirita përurimesh,
Që përuroni kisha, teqe, kisha, xhami, tyrbe,
Që bëni kurbane, jo në themele të reja,
Jo në themele korpusesh moderne,
Por në bulevarde me «beteja».
Bëni
Kurban me desh
Me pesë përdredhka briri
Me desh të mjerë të kopesë,
Me desh me këmborë kambanash
Para dyerve fasadave laike të Bashkisë
Bëni kurbane me protestues në Bulevardin më madhor
Të Shqipërisë
Në sy të dëshmorëve
Në sy të heroit Skënderbe
Në sy të Qemal Stafës, heroit të rinisë…
Pastaj pini raki,
Birrë,
Verë,
Me priftërinj dervish,
Me imamë, hoxhallarë, myftilerë.
Por dhe me kasapë,
Snajperë…
Për Krishtin,
Muhamedin,
Për Zotin vetë
Tokni gotat me verë, raki
Ngrini për ta shëndete
Mëkatare
Dolli…
***
Përuroni po deshët sa të mundni kisha,
Teqe,
Tyrbe
Xhamia.
Bëni
Përurime
Hipokrite,
Sa të doni,
Megjithatë, Perëndisë,
Nuk ia ngriti tempullin Davidi,
Por biri i tij i pamëkatë, Solomoni.
Gjersa mbreti David
Kish derdhur
Gjak,
Zoti
S’mund të lejonte
Që tempullin t’ia ngrinte një mbretmëkat.
Kështu që s’ka sesi
Që ju blasfemuesve ,
Zoti,
Perëndia,
T’ju lejojë pikërisht juve
Të ngrini për të kisha, tyrbera, xhamia.
***
Ne,
Të gënjyerit deri në fyt
Ne, të mashtruarit kriminalisht
Ju themi
Vetëm kaq:
Ju besuam dje
Mos shpresoni, t’ju besojmë sot, prapë.
Ju besuam njëherë
Si një Zoti,
Si një Perëndie të vërtetë.
Shpresoni sa të doni, pra, sot,
Por ne s’ju besojmë më si Krisht, si Muhamed…!
***
As i puthëm, as i pështymë as i përmorëm
Ikonat, Biblën, Kuranin, dje,
As i puthim,
As i lëpijmë
Sot,
(S’kemi përse),
Gjersa s’i puthëm, s’i pështymë
Gjersa s’i përmorëm të shenjtat, dje…
Po deshëm të puthim,
Puthim me kënaqësi
Dorën e Rafaelit,
Mikelanxhelos,
Leonardit,
Onufrit,
Dalisë,
Puthim duar
Që krijuan tablo shenjtërish
Me imazhin e Jezu Krishtit, Shën Mëmërisë…
***
Bibla,
Kurani
Janë dituri,
Ikonat s’janë besim.
Ikonat janë, vepra arti,
Krijim.
***
Edhe Muzevarrpiramidën
Që ju vendosët
Ta shembni
Sot,
Shikoni
Po s’e ndërtuat, po ju, mot…
***
Ju dhe piramidën e Keopsit
Do ta shembnit
Me siguri
Sikur t’arrinit ta shembnit dot,
Sikur të kishit mend, fantazi, fuqi…
Po ju do ta ndërtonit atë
Gjer në zenit,
Apogje.
***
Fola për fenë, besimin
Me tokën, pemët,
Barin,
Me ujin, ajrin, kontinentet,
Me qiellin, diellin hënën, galaktikat, kozmosin, yllësitë
Toka s’më foli për Zotin, më foli për pjellorinë,
Bari më foli për blerimin,
Uji për kthjelltësinë,
Ajri
Për lëvizjen,
Kontinentet, për paqen, harmoninë,
Dielli, për zjarrin dhe dritën;
Hëna
Për diellin,
Galaktikat, për kozmosin,
Kozmosi, për pafundësinë e pafund,
Yllësitë për përjetësi dhe amshim
Asnjë prej tyre, s’më foli
Për, fe
Për besim…
Besimi
Nuk puthet.
Besimi,
Feja
Nuk përmirret,
Nuk pështyhet,
Nuk shkelet me këmbë.
Ti dhe unë apo cilido, të gjithë
Besojmë ose s’besojmë me zemër, me shpirt…
Në zotin Muhamed ose në zotin Jezu Krisht.
Lushnjë, 1994
Tiranë, 2011
