NJË KAFE ME TAHIR GJONBALËN/
Nga Ramiz LUSHAJ/
Atë kafe me Tahir Gjonbalën në qytetin Plavë/
Ende e hurbi ashtu të nxehtë në rrugëtimin tim,/
Se burra të tillë i takon rrallë e për mallë./
Ende më dritërojnë fjalë nga ai kuvendim./
E pagëzuan prindrit: Tahir, përdryshe i pastër, krejt ar’.
Mbiemrin e ka të përbamë historikisht në Gjon dhe në Balë.
Gjon – emër klasik, biblik, që na kujton trima e princa shqiptarë.
Bala – rrjedh nga ilirishtja – me kuptimin: qëndrestarë në ballë.
Shpesh shkoj e vij me mall e krenari në Vuthaj, Plavë, Guci.
Tahir Gjonbalën gjithmonë e gjejmë lis në trollin e vet.
Ai ka krahë të ikin mërgimtar në Amerikë apo Norvegji,
Po çdo një gusht me festën “Alpet Shqiptare” na prêt…
Me fol për krahinën thërret zëra emblematik në shkencë,
Me i ndie deri në palcë guri e lumi, rrënjasi e mërgimtari.
Mos me ndrrue kapuçin e bardhë me kapicën e zezë.
Malet, toka, njerëzit me pasë forcë e zemër shqiptari.
