Vdiq Mbreti i klarinetës/
( elegji)
Nga Përparim Hysi
Vdiq Mbreti i klarinetës
Vallë, do rrijë mbi fron një tjetër?
Jam ballë së vërtetës
Nuk shkruaj kot, se jam i vjetër.
Kur i binte klarinetës
Zogjtë këngën e pushonin
Ëmbëlsinë e mjaltit të bletës
Ndaj rrinin e dëgjonin.
Klarinetës kur i binte
Njerëzit mbesnin me gojëhaptë
Se në shpirt njerëzve u shpinte
Veç gëzim, hare dhe mjaltë.
Ku nuk shkeli këmba e tij
Klarineta përmbi buzë
Eh, ç’muzikë! se ç’melodi!
Ndizej shpirti zjarr e shpuzë.
Po kur mirrte një kaba
A gjëkund një valle dyshe
Të shpinte në tjetër dynja
Se më kot “Mbret” më ishte!
Dhe ky”Mbret” me shpirt të dlirë
Që kënaqi aq dëgjues
Rroj fisnik e vdiq i tillë
Një Përmet për të dëshmues.
Ishte Mbret në klarinetë
Dhe me shpirt ishte Zotëri
Ai do të rrojë për jetë
Se nuk vdes, Laver Bari!
Tiranë, 27 janar 2014
2- Kasollja
Ndodh që një kasolle me kashtë
Të bëhet e shtrenjtë e të jepë ngrohtësi
Se kjo kasolle na mbrojti nga një shtrëngatë
Kur na zuri, befas, në rrugë që të dy.
Vrapuam të dy të zënë për dore
Kasollja? Më e shtrenjtë se një shtëpi
E mbaj mënd: pallat më qe, moj kasolle!
Po të të harroja as që do isha njeri.
E hodhëm lumin dhe nuk e shajmë kalin
Sa herë që shkoj rrugës, sytë hedh atje
Oh, s’e harroj çastin! Ndaj shpreh mallin
Për atë kasolle që në rrezik, na u bë strehë.
3- Kronikë e zezë
Po kur do zhdukesh, moj kronikë e zezë?
E zezë si vdekja! Ma shpall, ma shpif.
Kur një kronikë të tillë do ta futim në varrezë
Do ngopemi me gaz, me jetë, me dritë.
4- Tek mendoj…
Tek mendoj të vrarët e pas nëntëdhjetë e shtatës
NJë hije e zezë: e gjitha më pushton.
U “mboll” hasmëria si pema e mandatës
Që kokrra vdekjeprurëse,pa pra, lëshon.
As ka krahasim me të rënët në luftë
( Plaga e të rënëve tërë jetës më dhëmb)
Por kjo gjakmarrje si çiban a lungë
Është si një plagë që rrjedh sa më çmënd.
Të vritesh me tjetrin për hiç mos gjë
(Mjerisht, kjo ndodh veç në Shqipëri!)
Si mos alarmohesh? Dhimbja hiç s’më lë
Por ç’ më duhesh fare, o moj qeveri?…
5- Ngyra e kuqe
I kuq është gjaku- gjenerator i jetës
I kuq faji që skuq faqen time
I kuq flamuri ku bëj besa-besën
Në se dikush prek tokën time. *
I kuq dhe trëndafili i dashurisë
E kuqe lulkuqa që mbin në ara
Por si ajo e kuqja përballë fajësisë
Nuk ka. Atë vë përpara.
6-Letër juristëve
Ju që hartoni kodin penal
Ju lutem mos e bëni elastik
Se,pastaj, gjykatësit bëjnë rrumpall
E “tërheqin” a e “mbledhin” si të jetë llastik.
Bëjeni ligjin si diçka të ngurtë
Ku keqbërësit veç t’i bien murit me kokë
Nuk duhet që ata t’i “rrahim” me pambuk
Se ndodh që për 5- lekë, të çojnë në tjetrën botë.
Sidomos i ngurtë të jetë ligji që mbron jetën
( Mos lini vënd për pandehma a rrethanë lehtësuese?!)
Kur një të pafajshmi shkon dhe i merr jetën,
Në burg për tërë jetën( pa të drejtë rekurse)
Se vetëm kështu nuk do ketë vrasje,
Se vetëm kështu në rrugë s’do ketë maska
Do mendohet mirë qoft dhe për gjakmarrje
Se do mbesë për tërë jetën në pranga.
Kush merr një jetë, nuk ka pse bën apel
Pa u mëdyshur, tërë jetës në qeli
Ata që vetmbrohen ( me tjetër “defter”)
Se ndodh që për krimet,vihet barazi
Juristë! Ju lutem!
Florida, janar- shkurt 2003
7-Më rreh zëmra
Si një mëkat i fshehtë që më mundon
Më rreh zëmra dhe e ka një shkak:
Ndodh kështu kur dashuron
Po është pak çudi,se tani jam plak.
8- Lëmshi i flokëve
Nën lëmshin e zi të flokëve të tu
Seç feks një qafë e hollë dhe e gjatë
Një kokë prej Diane që kini ju
Të them të drejtën: më le gojëhaptë.
Vështrimin sensual që të bën për vete
Buza që qeshë që vetëm të ndjellë
Unë zë e “dridhem” si të kem ethe
Po le të dridhem sa të shkoj në esfel.
9- Ç’qe ky verbim?
Ç’qe ky verbim i beftë
Që ma dha syri i kaltër
Mos zbrite vallë nga retë
Që mbeta i shushatur?!
Se goditja qe si vetëtimë
Sa gati mua më qorroi
Jam tani si në vidhimë:
- Syri i kaltër më verboi.
9- Sytë e tu
Sytë e tu si dy thëngjinj ndezur nën hi
Flasin për një bukuri,tash, si të perënduar
Po unë që dikur vdisja për ata sy,
Kam po atë dobësi si moteshkuar.
10-Dikush që më tha:- Jo!
A e di se, kur më the:-Jo!
M’u duk sikur më godite me shpatë
Nuk di në besoni a jo ?
Ajo ditë e tëra m’u kthye natë.
11- Atë atmosferë të bukur femërore
Atë atmosferë të bukur femërore
Pa të cilën, gati, unë nuk rroj dot
Ma hoqi mua kurbeti, prore;
Kurkund më s’e gjej dot.
Dhe jam tani si një murg i ngratë
Mbyllur diku në një manastir
Kam katandisur tamam si një sakat
Kurbet! Je i pështirë…
12- Janë ca gjëra mjaft intime
Janë ca gjëra mjaft intime
Që më vijnë dhe më ngasin
Dhe më futin në mendime
Për një kohë që t’hu ma qasin.
Për një kohë që t’hu ma qasin
Pse më bëhet si tani?
Dhe ma shtojnë mua marazin
Tash që jam dhe pleqëri.
13- Kur të zhvesh me sy
Kur të zhvesh me sy
Dhe hedh vështrimin nga këmbët tek koka
E humb pusullën: nuk ka se si?
Se ti je më e mira që ka bota.
Florida, 2003